O to, jakie sygnały świadczące o nieprawidłowościach powinny zaniepokoić rodziców pytamy doktor Sandrę Samir.
Przeczytanie artykułu powinno pomóc odpowiedzieć na pytania:
- Jaka grupa dzieci powinna być pod szczególną obserwacją?
- Jak reagować na niepokojące sygnały zaobserwowane w zachowaniu dziecka?
- Kiedy konsultacja lekarza specjalisty jest wskazana?
Opieka w poradni dzieci zdrowych
Każdy mały pacjent powinien być pod opieką lekarza, koniecznie pediatry, który zwróci uwagę na to kiedy są wskazania do konsultacji specjalisty w danej dziedzinie, fizjoterapeuty lub osteopaty. Zdrowe dzieci w wieku 2 lat fizjologicznie mogą mieć płasko-koślawe stopy, nie wymagają wówczas rehabilitacji. W przypadku kiedy dziecko w wieku 2 lat ma płasko-koślawe stopy , obniżone napięcie mięśniowe i dodatkowo w wywiadzie asymetrię – może mieć wskazania do włączenia terapii i dlatego ważne jest, żeby dziecko było pod opieką specjalisty w danej dziedzinie . Bardzo ważne jest, żeby rodzice pamiętali o prawidłowej pielęgnacji i stymulacji swojego maluszka, codziennej aktywności dostosowanej do wieku dziecka i regularnym badaniu go na bilansach zdrowia. Czy w przypadku nieprawidłowości rehabilitacja pomoże? Pacjenci, którzy mają wskazania do rehabilitacji i zaczynają ćwiczenia poprawiają się już po kilku tygodniach. Niektóre dzieci z obniżonym napięciem mogą wymagać długotrwałego nadzoru fizjoterapeuty.
W społeczeństwie funkcjonuje wiele stereotypów dotyczących rozwoju dzieci, np. że chłopcy w wieku do 2 lat mogą nie mówić. To prawda, czy mit? Badania pokazują że opóźnienie rozwoju mowy częściej występuje u chłopców w porównaniu do dziewczynek. Płeć męska jest jednym z czynników predysponujących do zaburzeń rozwoju mowy. Tak więc należy tę grupę monitorować nie czekając z wizytą do lekarza.
Jakie są sygnały alarmowe powinny rodziców zaniepokoić?
Jeżeli dziecko nie kontroluje główki, zbyt krótko trzyma ją uniesioną leżąc na brzuszku lub nie ma siły jej unieść-dobrze jest skonsultować takie objawy. Niepokojące może być również, gdy dziecko słabą fiksację wzroku, np. nie patrzy na zabawki, nie uśmiecha się, gdy się go rozbawia, gdy ma nieprawidłowe napięcie mięśniowe np. maluszek w wieku 3 miesięcy podciągający się do siadania wygina się w rogalik w jedna stronę, także duża asymetria ułożeniowa, trudności z karmieniem czy przełykaniem. To prawda, że każde dziecko rozwija się we własnym tempie, ale ważna jest obserwacja dziecka, nie należy lekceważyć niepokojących sygnałów zaobserwowanych przez rodziców, np. opóźnienia mowy czy nadpobudliwość. Udając się do lekarza pediatry można rozwiać zauważone wątpliwości i uspokoić się, ale zdarzają się zaburzenia sensoryczno integracyjne, czyli bardzo modna obecnie integracja sensoryczna u wcześniaków. Oznacza to nadwrażliwość lub niedowrażliwość na bodźce smakowe, słuchowe, wzrokowe, dotykowe, trudności z komunikacją i słaby kontakt społeczny. W przypadku tych objawów zawsze należy kontaktować się z lekarzem pediatrą, który zaleci wizytę u specjalisty.
Jaka grupa dzieci powinna być pod szczególną obserwacją?
Dzieci z obciążeniami wynikającymi z wywiadu rodzinnego i okołoporodowym wymagają stałej obserwacji, wsparcia rozwoju i wczesnego wspomagania. Wywiad rodzinny i dane dotyczące przebiegu ciąży i porodu zawsze jest ważny w ocenie stanu dziecka, dlatego na pytania lekarza należy odpowiadać zgodnie z prawdą, nie ukrywając niczego.
Doktor Sandra Samir ma duże doświadczenie w dziedzinie rehabilitacji dziecięcej i pediatrii. Pracowała na szpitalnych oddziałach nefrologii dziecięcej, hematologii dziecięcej oraz pediatrii. Zdaniem doktor Samir ważne jest, aby uważnie obserwować rozwój dziecka i nie bać się pytać specjalistów, jeśli coś zaniepokoi rodziców. Matki powinny korzystać z pomocy pediatry, położnej czy pielęgniarki środowiskowej i zadawać im pytania dotyczące rozwoju dziecka. W przypadku dzieci zdrowych wystarczy regularna kontrola w ramach badań profilaktycznych, czyli tak zwanych bilansów dzieci zdrowych. Jeżeli coś niepokoi rodziców, doktor Samir podpowiada, jakie sygnały są powodem do konsultacji specjalisty.
Podsumowanie – niepokojące objawy wg grup:
Objawy związane z ruchem: nieakceptowanie pewnych pozycji (na brzuchu, na plechach, preferencja do długiego przebywania w jednej pozycji, nieakceptowanie gwałtownych zmian położenia ciała, huśtania Jeżeli dziecko nie kontroluje główki, zbyt krótko trzyma ją uniesioną leżąc na brzuszku lub nie ma siły jej unieść – konsultujmy to!
Objawy związane z dotykiem: prężenie się, odpychanie przy próbach przytulania, nieakceptowanie dotykania, głaskania po główce.
Objawy związane ze wzrokiem: unikanie kontaktu wzrokowego, problemy z podążaniem wzrokiem za pokazywanym przedmiotem, pobudzenie i zestresowanie w nowym miejscu oraz nadmierna wrażliwość na jasne światło
Objawy związane ze słuchem: przerażenie w reakcji na pewne naturalne (np. odkurzacz, ekspres do kway), nieakceptowanie głośnej rozmowy innych osób, trudności z zauważeniem wielu dźwięków, zestresowanie i pobudzenie w głośnych miejscach publicznych, tolerowanie dźwięków, które dla innych są nieprzyjemne
—